Hristova Jevanđeoska Crkva se denominacijski svrstava u pentekostni pokret.
Pentekostni pokret se na ovim prostorima počinje javljati 1906. u Beškoj, u Vojvodini, među nemačkim “štundistima” – pijetističkim vernicima Evangeličke (luteranske) i Reformirane (kalvinske) crkve. “Štundisti” – obraćeni vernici nazvani po održavanju časova proučavanja Biblije, nemački “Stunde leiten” – uz redovna bogosluženja u matičnim crkvama održavali su dodatne časove proučavanja Biblije i molitve, najčešće u privatnim prostorijama. Tokom 1907. godine dve žene su doživele krštenje u Duhu Svetom. U to vreme sve više vernika je doživljavalo pentekostno iskustvo krštenja u Duhu Svetome, zbog čega su bili prinuđeni napustiti svoje crkve te su se počeli okupljati kao zajednica pentekostnih vernika. Iz Vojvodine se brzo šire u druge krajeve zemlje.
Početak rada prve Pentekostne crkve u Subotici uzima se 1936. godina.
Godinama posle rata Pentekostni pokret se organizuje u tri crkve, koje su povremeno formalno bile zajedno u savezu, a nekada su radile samostalno. Te tri crkve su bile Hristova pentekostna crkva,Crkva Božja i Kristova duhovna crkva malokrštenih.
Kristova duhovna crkva malokrštenih je bila aktivna po svim delovima Jugoslavije. Imala je četredesetak crkava od Rijeke do Beograda.
Kristova duhovna crkva malokrštenih je formalno registrovana 1950. godine iako je postojala od 1906. godine.
(1. u Komisiji za verske poslove pod brojem 711/50; 2. u Sekretarijatu za unutrašnje poslove, Beograd pod brojem 83989/50; 3.u Izvršnom veću NRS 13368/55)

Godine 1964. Kristova duhovna crkva malokrštenih menja svoje ime u Kristova duhovna jevanđelska crkva.( Promena imena je prijavljena Republičkom Sekretarijatu za Unutrašnje poslove, Beograd pod brojem 12141/66)

Sedamdesetih godina razvija se plodna i tesna saradnja sa Hristovom pentekostnom crkvom. U Zagrebu, a kasnije i u Osijeku na Biblijskom teološkom institutu Hristove pentekostne crkve se školuju i kadrovi Kristove duhovne jevanđelske crkve.
Polovinom osamdesetih godina dolazi do spajanja ove dve crkve, svaka koristeći svoje ime.
Tokom osamdesetih godina razvila se saradnja ovih crkava i sa samostalnom crkvom Hrišćanske braće iz Pivnica (koja je prvi put registrovana 1954. godine kod Savezne verske komisije pod brojem 201/54)
Na zajedničkom crkvenom saboru Hristove pentekostne crkve i Kristove duhovne jevandjelske crkve 1991. god. u Subotici odlučeno je da će službeno ime crkve biti Evanđeoska crkva. Ubrzo posle sabora došlo je raspada Jugoslavije te zbog nemogućnosti saradnje i do raspada Evanđeoske crkve.
Devedesetih godina većina pentekostnih crkava u Srbiji је koristilа svojа starа imena na koje je njihovo okruženje naviklo; neki su koristili Kristova duhovna jevanđelska crkva, Evanđeoska crkva, a većina Protestantska evanđeoska crkva .
Godine 1993. ukida se stari zakon o pravnom položaju verskih zajednica što je stavilo pentekostne crkve u dodatni teški položaj.
Po donošenju novog zakona 2006. god. crkve pentekostnog usmerenja u Srbiji se organizuju regionalno ( po epahijama) i tako se registruju po zakonu.
Hristova Jevanđeoska Crkva je registrovana u ministarstvu vera i dijaspore Republike Srbije 2011. godine. Zbog usklađivanja sa zakonom o crkvama i verskim zajednicama Hristova Jevanđeoska Crkva je registrovana pod novim imenom koje proističe iz starog imena crkve: Kristova duhovna jevanđelska crkva. (Ministarstvo vera i dijaspore Republike Srbije; broj rešenja:080-00-24/2011-10)
Crkva Skupštine Božije iz Beograda se 2013. godine pridružuje Hristovoj Jevanđeoskoj Crkvi i postaje njena organizaciona jedinica. (Ministarstvo pravde i državne uprave Republike Srbije; broj rešenja: 080-00-80/2013-36)
Hristova Jevanđeoska Crkva je deo Svetskog saveza Skupština Božijih (World Assemblies of God Fellowship)
http://worldagfellowship.org/fellowship/countries/wagf-participating-member-s-z/serbia/
Više o pentekostnom pokretu:
http://epc.hr/files/File/download/pentekostni-pokret.pdf